Αυτοβιογραφική βινιέτα

τη γνώρισα και μπλαμπλαμπλά
τότε εκείνη -τσαφ- είπε ναι
και όπως είναι γνωστό -φαπ- αμέσως
βρισκόμαστε -πουφ- στον αέρα
-φλαπ φλαπ φλαπ- πετούσαμε στον αέρα
και -αγκ- εγώ το αποτύπωσα
για πάντα σαν τρεις γραμμές με ένα τακτακτακ
του έκπληκτου εκτυπωτή
αυτή -ααχ- άνοιξε το στόμα της και έλαμψαν
οι λευκές αποχρώσεις του οδοντικού της νήματος
κι εγώ έγραφα κι έγραφα από πόσα νήματα
μπορεί να απαλλαγεί -μπρρ- ένας οποιοσδήποτε
άνθρωπος
σκέφτομαι πως -χμ- γύρω στα τρία ή τέσσερα
κι επίσης σκέφτομαι -αχά- ποιος τα κινεί
αλλά αυτό έκανα όταν -κρακ-
η καρδιά μου αντιλήφθηκε τι κρυβόταν
πίσω απ' τα ξεχωριστά ματς μουτς που μου έδινε
έτσι έβαλα εμπόδια κι όλα τα δυνατά όρια
όμως ήταν βολικό ένα σύμφωνο διαρκείας
και -σκασίλα μου- ήρθε η μοίρα μουσαφίρισσα
στο σπίτι μου
σας στρώνω το τραπέζι από τότε
εγώ σλουρπ λέω εσύ να στοπ
εγώ σους εσύ μπαα κι εγώ χμ
από τότε από τα γκαπ σου τα σνιφ μου
γκλαπ στο ντριν σου
ουφ στο μπαπ και μπούχου στα μπα σου
κι έτσι τοκτόκ χτύπησα με τη μεταγλώσσα σου
και δεν απάντησε κανείς
μπουφ και γι' αυτό χρατς
η υπομονή μου κύρτωσε τα πόδια της
αν εσύ πια όχι μμμμ
τότε εγώ πια όχι αααχ
κι έτσι
μπουμ

Maria Eloy-Garcia
από το τεύχος 11 του ΤΕΦΛΟΝ