Η τρελή γυναίκα,
προχωρά
ανέτοιμη
ανήμπορη
ούτε αντιδράει.
Κάποιοι της χρωστούν
άλλοι τη μαδάνε
μα περήφανη στέκει
οι πληγές πύο τρέχουν.
Απλόχερη αγκαλιά ανοίγει
θέλει όλους να αγαπήσει.
Προχωρά.
Δόθηκε, πιστή, στων τελευταίων ετών, τις αναμνήσεις
δεν ησυχάζει.
Θυσιάζεται,
τα είδωλά της γκρεμίζονται.
Κάποιοι τη θωπεύουν
άλλοι τη σκυλεύουν
μα εκείνη ακίνητη στέκεται
το θάνατο περιμένει,
περήφανη
διάφανη
Γυναίκα.
Νίκος Μόσχοβος, Το Πέταγμα του Μικρού Ιανού, Θεσσαλονίκη 1995
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου