Τα σπίτια δεν είναι τοίχοι και μια πόρτα

Τα σπίτια δεν είναι τοίχοι και μια πόρτα,

τα σπίτια είναι μια πόρτα με κλειδί και τοίχοι αδιαπέραστοι

‒ κι ακόμη, παράθυρα, απλά παράθυρα ‒

γιατί αν τα σπίτια ήταν από γυαλί θα καταλήγαμε σε μια γωνιά
να εκλιπαρούμε για τοίχους, συντετριμμένοι από τον ίλιγγο ενός σπιτιού

αντιμέτωπου με την απεραντοσύνη των άστρων.

Στρεφόμαστε προς τον ουρανό και τον ορίζοντα
αλλά έχουμε ανάγκη να κλείσουμε το παράθυρο και να βάλουμε τα λουλούδια στο βάζο.

Και να τα ατενίζουμε, συμπαγή, δικά μας,
δίχως ο κόσμος τους να μας αντιστρέφει την ερώτηση.


Teresa Colom

Σε παλιό στυλ

Οι εραστές είναι ακριβά κύπελλα,
όπου ο ένας πίνει τον άλλο.
Το πρωί πηγαίνουν σε ολοπόρφυρους,
βασιλικούς δρόμους
και το βράδυ πλαγιάζουν σε κρεβάτια
κι από θρύλους πιο βαθιά.
Κι αν καμιά φορά τους δεις να παραπατάνε
ή να παίρνουν μονοπάτια άγνωστα και μυθικά-
μην ξαφνιαστείς,
γιατί οι εραστές είναι τυφλοί,
με τα ωχρά τους βλέφαρα κλειστά
ο ένας από τη λάμψη του άλλου.
Οι εραστές δε βλέπουν, μόνο αγγίζονται,
μα οι ρόγες των δαχτύλων τους είναι τα ίδια
τα πελώρια, τα πάντα έκπληκτα,
μάτια του Θεού.


Τάσος Λειβαδίτης

Μικρή εξομολόγηση

Θα 'θελα να ΄μαι χαρούμενη, - λέει· όλη μέρα

ψάχνω κάτι να βρω για να χαρώ. Συχνά δε βρίσκω·

τότε τα ρούχα μου πέφτουν από πάνω μου· μένω

πιασμένη μαλακά μες στο κενό, περιμένοντας

κάποιος να μ' αγαπήσει και να υπάρξω. Πριν φυσήσει

ελάχιστη αύρα την αισθάνομαι να τρέμει

στα νύχια των ποδιών μου. Κι άξαφνα,

ένα μονάχα νήμα αράχνης αιωρούμενο

μου σκίζει από πάνω έως κάτω το μάγουλο.

Γιάννης Ρίτσος