...Σε μένα, η δύναμη να κινηθώ, να δράσω και να επινοήσω ορμάται από αυτήν τη βαθιά μυστικότητα. Κι η πιο ασήμαντη μαγείρισσα, σας κυνηγάει απ' την κουζίνα της για τον ίδιο πάντοτε λόγο. Ξέρει πως αυτό που μαστορεύει από νωρίς το απόγευμα και που για να πετύχει χρειάζεται να του προσθέσει μια πρέζα από την ευτυχία της σύντομα θα αποκαλυφθεί. Όμως αν και νιώθει κιόλας προδομένη από τις μυρωδιές που κάνουν όσους σε μια ώρα θα τη μεγαλύνουν και συγχρόνως θα την επαναφέρουν στο μηδέν, να βροντούν την πόρτα, προσπαθεί να συγκρατήσει κάτω από το καπάκι της κατσαρόλας, ως την τελευταία στιγμή, το νόημα και το λόγο της ύπαρξής της. Υπέφερα πολύ βλέποντας τη μητέρα μου να ξεφωνίζει εδώ κι εκεί "η κόρη μου είναι καλλιτέχνης" και να αρπάζει από τα χέρια μου όπως παίρνουμε τα πρωινά αυγά από μια κότα, τα τελευταία μισοτελειωμένα μου σκίτσα που αποκάλυπταν στις φιλενάδες της όταν έρχονταν το απόγευμα, τα χαρίσματα, τη νιότη μου και όσες υποσχέσεις έκρυβα μέσα μου...
Απόσπασμα από το βιβλίο της Raphaële Billetdoux, Γράμμα συγγνώμης
Απόσπασμα από το βιβλίο της Raphaële Billetdoux, Γράμμα συγγνώμης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου