Ήταν μάγος στην άρπα. Στους κάμπους της Κολομβίας, δεν υπήρχε γιορτή χωρίς αυτόν. Μια γιορτή, για να είναι γιορτή, έπρεπε να έχει και τον Μεσέ Φιγκουερέντο, που τα δάχτυλά του χόρευαν ζωντανεύοντας κάθε σκοπό και ξεσηκώνοντας τα πόδια.
Ένα βράδυ, σε ένα απόμερο μονοπάτι, του επιτέθηκαν ληστές. Πηγαίνοντας ο Μέσε Φιγκουερέντο σε ένα γάμο καβάλα στο μουλάρι, σε ένα μουλάρι αυτός και σε ένα άλλο η άρπα, κλέφτες τον έριξαν κάτω και τον σάπισαν στο ξύλο.
Την επόμενη μέρα κάποιος τον βρήκε πεταμένο στην άκρη του δρόμου· ένα ράκος όλο λάσπες και αίματα, πιο πολύ πεθαμένος παρά ζωντανός. Και τότε εκτίνο το ανθρώπινο κουρέλι ψέλλισε, με ό,τι φωνή του είχε απομείνει:
- Πήραν τα μουλάρια.
Και ξαναμίλησε:
- Πήραν την άρπα.
Και παίρνοντας μια ανάσα γέλασε:
- Αλλά δεν πήραν τη μουσική.
Εντουάρντο Γκαλεάνο, Ένας κόσμος ανάποδα
Ένα βράδυ, σε ένα απόμερο μονοπάτι, του επιτέθηκαν ληστές. Πηγαίνοντας ο Μέσε Φιγκουερέντο σε ένα γάμο καβάλα στο μουλάρι, σε ένα μουλάρι αυτός και σε ένα άλλο η άρπα, κλέφτες τον έριξαν κάτω και τον σάπισαν στο ξύλο.
Την επόμενη μέρα κάποιος τον βρήκε πεταμένο στην άκρη του δρόμου· ένα ράκος όλο λάσπες και αίματα, πιο πολύ πεθαμένος παρά ζωντανός. Και τότε εκτίνο το ανθρώπινο κουρέλι ψέλλισε, με ό,τι φωνή του είχε απομείνει:
- Πήραν τα μουλάρια.
Και ξαναμίλησε:
- Πήραν την άρπα.
Και παίρνοντας μια ανάσα γέλασε:
- Αλλά δεν πήραν τη μουσική.
Εντουάρντο Γκαλεάνο, Ένας κόσμος ανάποδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου