Έξι χρόνια

για την Nancy

Mια φίλη μας αποκάλεσε παντρεμένο από χρόνια ζευγάρι.
Εγώ τινάχτηκα, εσένα δεν σε νοιάζει.
Στο δρόμο για το σπίτι ρωτάς γιατί ταράχτηκα;
είμαστε κάτι σαν αυτό που είπε, λες εσύ
εγώ λέω όχι.
Δεν είμαστε παντρεμένες
κανείς δεν έχει ευλογήσει αυτή την ένωση,
κανείς δεν μας έδωσε κουζινικά,
μόνες μας αγοράσαμε το μπλέντερ μας
χτίσαμε την κοινή μας ζωή στα μεσοδιαστήματα των νόμων.
Έξι χρόνια ότι μας τράβηξε κοντά,
ένας χαρτογράφος,
μια μαγνητική δύναμη,
τα κορμιά μας,
οι κουβέντες μας,
ο άνεμος,
μια πείνα.
Ακροάτριες μαζί μιλήσαμε.
Ήθελα την σχοινοτενή σου ενέργεια
αποφασιστικότητα
ειλικρίνεια
το παρελθόν σου ως αθλήτριας,
ήθελες την κουλτουριάρικη ευγενική μου ζέση.
Φυσικά και ήταν καταδικασμένο.
Φανέρωσες το θυμό μου,
αντιστάθηκα στον έλεγχό σου.
Η ενέργεια σου με εξάντλησε
τα χέρια μου παραείναι ζεστά για σένα
κέρδισες το βάρος που έχασα.
Η ευγένεια μου είναι ανέντιμη
η τιμιότητα σου αμίλητη.
Μισείς τα διαβάσματα μου,
μισώ την μοτοσυκλέτα σου.
Και όμως κάτι έχει αλλάξει
εσύ έχεις γίνει πιο επιεικής εγώ πιο αποφασιστική.
Τα φέρνουμε βόλτα εύκολα στο σπίτι μας με τους κώδικες η μια της άλλης.
Δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορούμε να πούμε μαζί.
Στέρεο έδαφος κάτω από τα πόδια μας το ξέρουμε το τοπίο
δεν έχουμε επιλογή προορισμού μόνο η διαδρομή είναι ένας γρίφος
ένας καινούριος χάρτης της ίδιας περιοχής.


Αlice Bloch, 1978

Απομαγνητοφώνηση της απαγγελίας της Αθηνάς Αθανασίου από την εκδήλωση ''Η αγάπη δημιουργεί οικογένειες''