Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Ο ακροβάτης

Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη
που τραμπαλίζεται
για ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη
πώς δε ζαλίζεται

Για ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελά
και ποτέ δεν κλαίει, ποτέ δεν κλαίει

Για ιδέστε που 'χει το ερημοπούλι
αίμα στο φτερό
πετά κι ας το 'βρε θανάτου βόλι
κόντρα στον καιρό

Με τον καιρό να 'ναι κόντρα έχει τιμή σαν πετάς
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος

Για ιδέστε όλοι, δέστε και μένα
άλλο δε ζητώ
που 'χω στους ώμους φτερά σπασμένα
και ακροβατώ

Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς
μην κλαις, πουλί μου, μην κλαις, πουλί μου

Χαΐνηδες



Οι  Χαΐνηδες ξεκίνησαν το Μάρτη του '90 με μια παρουσίαση στη «Λέσχη» Ηρακλείου σαν τριμελές σχήμα. Το όνομα προέρχεται από την αραβική λέξη χαΐν και έφτασε να σημαίνει τον επαναστάτη, το φυγόδικο, αυτόν που γυρίζει στα βουνά. Το σχήμα γρήγορα γίνεται επταμελές και διαγράφει μια πορεία με συναυλίες στην Κρήτη και μια στην Αθήνα, μέχρι το Γενάρη του '91 όπου και διαλύεται. Από αυτό το σχήμα οι Δημήτρης Αποστολάκης  και Δημήτρης  Ζαχαριουδάκης που συμμετείχαν στο πρώτο τριμελές, ο Μιχάλης Σταυρακάκης ο οποίος εντάχθηκε το 1992 στο συγκρότημα, η Μαρία Κώτη, ο Αλέξης Νόνης και ο Αντώνης Σκαμνάκης αποτελούν τους  Χαΐνηδες με τη σημερινή τους μορφή.
Οι Χαΐνηδες είναι ένα συγκρότημα που με το λόγο και τη μουσική τους, το μεράκι και τη τέχνη τους, έχουν αποδείξει ότι η καλή μουσική δεν χαμπαριάζει από στεγανά και διαχωριστικές γραμμές.
Εδώ και δεκαετίες κινούνται σε ανοιχτούς ορίζοντες, απ’ την Κρήτη έως και τα παράλια της Μικρασίας, κι από τα βάθη της Ανατολής στα ιδιόμορφα Βαλκάνια. Αυτό το αδιάκοπο πήγαινε-έλα, με σταθερή πυξίδα το σκαλιστήρι του μυαλού και της ψυχής, καθορίζει το ακωδικοποίητο εν τέλει χαρμάνι τους, που τους καθιστά πρωτοπόρους αλλά και ελκυστικούς στους πιστούς τους και γενικότερα σε ένα ευρύ κοινό.
Τα ίδια κι απαράλλαχτα θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς και για την «φλέβα» τουΨαραντώνη, που ταξιδεύει θαρρείς μυστικιστικά, με τους σκοπούς και τα σεκλέτια του, στις αρχέτυπες πηγές του ανθρώπου και του σύμπαντος που μας περιβάλλει, γυρεύοντας να κατανοήσει το χθες, να ερμηνεύσει το παρόν και να αφεθεί λυτρωτικά στο άγνωστο αύριο.
Ο Δημήτρης Αποστολάκης γεννήθηκε στο χωριό Πολυθέα του νομού Ηρακλείου. Ο Δημήτρης Ζαχαριουδάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο. Πήρε μαθήματα κιθάρας στη σχολή του Νίκου Φρουδαράκη. Είναι ιδρυτικό μέλος των Χαΐνηδων και διδάκτορας του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Η Μαρία Κώτη γεννήθηκε στο Ηράκλειο. Πήρε μαθήματα θεωρίας της μουσικής στο παράρτημα του Εθνικού Ωδείου στο Ηράκλειο. Έχει παρακολουθήσει επίσης μαθήματα φωνητικής και Βυζαντινής μουσικής. Έχει συμμετάσχει σε μουσικά συγκροτήματα ροκ, λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής. Είναι πτυχιούχος φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ο Μιχάλης Σταυρακάκης γεννήθηκε στο χωριό Αρμανώγεια του νομού Ηρακλείου. Είναι αυτοδίδακτος μουσικός. Στην 20ετή του πορεία συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Κρητικής μουσικής παράδοσης, τόσο σε ζωντανές εμφανίσεις, όσο και δισκογραφικά (Κ. Μουντάκης, Γ Ξυλούρης, Ross Daly κ.α.). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος Λαβύρινθος και των Χαίνηδων . Έχει συμμετάσχει σε πολλά σημαντικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει γράψει μουσική για θεατρικές παραστάσεις και είναι καθηγητής παραδοσιακών οργάνων. Ο Αλέξης Νόνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Ξεκίνησε μουσική 6 ετών με την παρότρυνση του πατέρα του, μαέστρου και συνθέτη Κωνσταντίνου Νόνη. Το 1993 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο πιάνο, Ανώτερα Θεωρητικά καθώς και στο τμήμα γερμανικής Φιλολογίας του Πανεμιστημίου Αθηνών. Από το 1995 ξεκίνησε την αναζήτηση του στο κόσμο του ρυθμού με την ενασχόληση του με τα Αραβικά και τα Αφρικάνικα κρουστά. Συμμετέχει στο συγκρότημα Τα κρουστά της Τάκη, διδάσκει και συνοδεύει μαθήματα, στη Σχολή Χορού Δ. Γρηγοριάδου και τελευταία συνεργάζεται με του  Χαΐνηδες . Ο Αντώνης Σκαμνάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 και κατάγεται από τα Χανιά Κρήτης. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και κατά τη διάρκεια των σπουδών του ξεκίνησε κοντραμπάσο με το Δανό Hansen Soren. Αργότερα με τη καθοδήγηση του Γιώτη Κιουτσόγλου ασχολήθηκε με το ηλεκτρικό μπάσο και με τη Jazz μουσική γενικότερα. Σήμερα ασχολείται με την παραδοσιακή μουσική και αποτέλεσμα είναι η συμμετοχή του στο σχήμα  Χαΐνηδες .
«Πρέπει να κάμομε μια παληκαριά ενηλικίωσης. Απ΄αυτήν θα προκύψει ένα καινούργιο Αφήγημα. Το ρίσκο πρέπει να ναι σοκαριστικό, πρωτότυπο, καθοριστικό, παράτολμο, να εξάπτει την περιέργεια και να γοητεύει ακόμα και τους πιο δύσπιστους» Δημήτρης Αποστολάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου