Η πηγή

Ένας νέος άνθρωπος κάθισε σ'ένα ποτάμι και το κοιτούσε να παφλάζει και να στροβιλίζεται, νοιώθοντας την απαλή έλξη του ρεύματος στο μυαλό του. Αναρωτήθηκε, "Από πού έρχεται το ποτάμι;" Και ξεκίνησε να βρει την πηγή του ποταμού.
Ακολούθησε το ποτάμι, ώσπου βρήκε ένα παρακλάδι, που ήταν μακρύτερο από τα υπόλοιπα. Πριν προλάβει να γιορτάσει την ανακάλυψή του, άρχισε να βρέχει και μικρά ρυάκια ξεπρόβαλαν παντού. Περιπλανήθηκε από δω κι από κει, μέχρι που βρήκε ένα μικρό ποτάμι που ήταν μακρύτερο από τα άλλα. Μόλις άρχισε να το γιορτάζει, είδε ένα πουλί, που καθόταν σε κάποιο δέντρο. Από το ράμφος και την ουρά του έσταζε νερό. Σταμάτησε, κοντοστάθηκε και κοίταξε πολύ προσεκτικά -το ράμφος του πουλιού ήταν λίγο ψηλότερα από την ουρά του. Ύστερα πήρε βιαστικά το δρόμο της επιστροφής, να μιλήσει για την τελευταία του ανακάλυψη.
Μόλις γύρισε σπίτι, οι άνθρωποι του ζητούσαν ξανά και ξανά να μιλήσει για το ταξίδι του και κάθε φορά που τους μιλούσε, έμεναν έκπληκτοι και θαύμαζαν το κατόρθωμά του. Κάποια στιγμή, συνεπάρθηκε τόσο από τη διήγηση της ιστορίας του, που δεν πήγαινε πια στο ποτάμι.
Κάποιος γέρος άνθρωπος που τον αγαπούσε, αναγνώρισε τον κίνδυνο στον οποίο βρισκόταν κι έτρεξε να τον βοηθήσει. Με φωνή καθαρή και τρυφερή, είπε, "Αναρωτιέμαι από πού έρχεται η βροχή".
Ο νεαρός άνθρωπος απελπίστηκε, "Πού μπορώ να βρω μια σκάλα, να σκαρφαλώσω στον ουρανό και να μετρήσω τόσες πολλές στάλες βροχής; Και πώς θα ακολουθήσω τα σύννεφα;"
Έκανε στροφή και έφυγε μακριά και, για να κρύψει την ντροπή του, πήδηξε μέσα στο ποτάμι και το άφησε να τον παρασύρει.
Ο γέροντας σκέφτηκε, "Αυτή είναι μια καλή έκβαση, γιε μου. Πέσε μέσα, νοιώσε το ρεύμα, άσε το ποτάμι να σε παρασύρει. Το να ψάχνεις για την πηγή του, είναι η νοσταλγία σου να πας πίσω στο σπίτι".


Bert Hellinger, Η κρυφή συμμετρία της αγάπης