Καλώ στην απολογία

Χτυπάει ασταμάτητα το τύμπανο του πολέμου
Καλεί να μπήγουν σίδερο στους ζωντανούς.
Από τις διάφορες επικράτειες τους πολίτες
σαν σκλάβους πουλημένους
πετούν στην κόψη της λόγχης.

Για τι;

Τρέμει η γη
πεινασμένη,
απογυμνωμένη.
Ζεμάτισαν την ανθρωπότητα στο λουτρώνα αιματηρό
μόνο γιατί
κάποιος επιμένει
να κερδίσει την Αλβανία.
Αρπάχθηκε το μίσος των ανθρώπινων σκυλολογιών αιμόχαρο,
πέφτουν στο σώμα της γης χτυπήματα ανελέητα,
μόνο για να περάσουν
τον Βόσπορο
καράβια κάποια αφορολόγητα.
Σύντομα η γη
δε θα’ χει άσπαστο πλευρό.
Και την ψυχή θα βγάλουν
με τα χέρια απλωμένα στα δημόσια ταμεία,
μόνο για να
πάρει κάποιος
στα χέρια του
τη Μεσοποταμία.

Εν ονόματι ποιών συμφερόντων η αρβύλα
τη γη καταπατεί τρίζοντας άγρια;
Τι είναι εκεί στον ουρανό των μαχών;

Ελευθερία;

Θεός;

Δολάριο!

Πότε επιτέλους θα σηκωθείς με όλο σου τ’ ανάστημα εσύ,
που τη ζωή σου δίνεις ηλίθια;

Πότε θα πετάξεις στα μούτρα τους την ερώτηση
γιατί πολεμάμε, αλήθεια!

Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι


Ο σοβιετικός ποιητής και καλλιτέχνης Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι (Владимир Владимирович Маяковский) γεννήθηκε στο Μπαρντάντ Γεωργίας 7/7/1893, πέθανε στη Μόσχα το 1930.
Η βιογραφία του βρίθει από πολιτική δράση κάτι που θα τον κάνει να ασπαστεί το σοσιαλισμό, όμως μετέπειτα, μέσα από την ποίησή του, κατέκρινε έντονα την εξέλιξη του καθεστώτος σε κρατικό καπιταλισμό και την κομματική γραφειοκρατία που ήθελε να βάλει φραγμούς και όρια στην καλλιτεχνική έκφραση.

Σε νεαρή ήδη ηλικία, το 1908, εντάσσεται στο σοσιαλδημοκρατικό (μπολσεβίκικο) κόμμα και το 1909 συλλαμβάνεται και φυλακίζεται για ένα χρόνο. Μετά την αποφυλάκιση του, γράφεται στη Σχολή Ζωγραφικής και Αρχιτεκτονικής της Μόσχας, προσχωρεί στους κυβοφουτουριστές και επιτίθεται, με την προκλητική του συχνά συμπεριφορά και με έντονα τα στοιχεία της υπερβολής, της υπεροψίας και της αυτοαναφοράς στη ποίησή του, στο πολιτικό και καλλιτεχνικό κατεστημένο της χώρας του. Το 1914 αποβάλλεται από τη Σχολή Ζωγραφικής και τον επόμενο χρόνο εγκαθίσταται στην Πετρούπολη.
Με την έκρηξη της Οκτωβριανής Επανάστασης (1917), ο Μαγιακόφσκι τάσσεται δραστήρια στο πλευρό των μπολσεβίκων. Αναδείχτηκε αμέσως ο σημαντικότερος -και ο επίσημος- ποιητής της Σοβιετικής Επανάστασης, την οποία εξύμνησε με το έργο του και υπηρέτησε με ποιήματα όπως το Ξελασπώστε το μέλλον.
Ταξίδεψε σε πολλές χώρες της Ευρώπης ως ανταποκριτής σοβιετικών εφημερίδων και έγραψε σενάρια για τον κινηματογράφο (πρωταγωνίστησε μάλιστα σε τρεις ταινίες). Παρά την πίστη του στην προλεταριακή τέχνη, η ιδεολογική καθαρότητα του έργου του αμφισβητήθηκε έντονα από το κομματικό κατεστημένο της χώρας του. Τα τελευταία τρία χρόνια της ζωής του εξέδωσε δύο θεατρικά έργα, τον Κοριό και το Λουτρό, ασκώντας κριτική στη σοβιετική γραφειοκρατία. Αυτοκτόνησε σε ηλικία τριάντα εφτά χρονών.

Κύρια ποιητικά του έργα: Σύννεφο με παντελόνια (1915), Ο πόλεμος και ο κόσμος (1917), 150.000.000 (1921), Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν (1925). Θεατρικά: Μυστήριο Μπούφφο (1917-18), Ο κοριός (1928). Το λουτρό (1929).