Το καναρίνι

«Το καναρινί μου που πια δεν κελαϊδάει,
θέλεις να τ’ αμολύσω στο βουνό;

— Ώ, όχι, μην το κάνεις, φίλε μου.

— Το καναρίνι μου που πια δεν κελαϊδάει,
θες να το θάψω στο δασάκι των μπαμπού;

— Ώ, όχι, μην το κάνεις ούτε αυτό!

— Το καναρίνι μου που πια δεν κελαϊδάει
θες να το μαστιγώσω μ’ ένα κλωνάρι ιτιάς;

— Ώ, όχι. είναι μικρούλι, θα πονούσε!

— Το καναρίνι μου που πια δεν κελαϊδάει
γώ θα τ’ αφήσω σε μια βάρκα από αβόριο,
μ’ ένα κουπί ασημένιο
μια νύχτα με πανσέληνο.
Θα του ξανάρθουν τότε όσα τραγούδια ξέχασε.»


Γυάζο Σάιτζο [Yaso Saijō / 西條八十] Μετφρ. Ρίτα Μπούμη Παπά