"Είμαστε ίδιες". Πώς γίνεται να είμαστε ίδιες; Από αυτό που φαίνεται. Το φαινόμενο όμως, δεν είναι καθρέφτης; Μήπως κοιτάζουμε στην λίμνη, όπως ο νάρκισσος, και ερωτευόμαστε την αντανάκλασή μας; Είχαμε τα ίδια βιώματα; Τους ίδιους γονείς, συγγενείς; Είχαμε τα ίδια προβλήματα; Απώλεια; Την τρυφερή ηλικία που βιάζεται ώστε να κατανοήσει.. Δεν είμαστε ίδιες γιατί δεν γίνεται να είμαστε ίδιες. Η κάθε μία πέρασε τον δικό της προσωπικό εξευτελισμό για να μπορέσει να σταθεί άξια του εαυτού της. Ζύμωση. Το θηλυκό απαρτίζεται από ποικιλία όψεων. ΜΙΑ πολλαπλή προσωπικότητα. Αναλόγως ποιο χαρτί τραβήξει ο συν/τροφός/κάτοικος/άνθρωπος, εμφανίζει την αντίστοιχη πτυχή.
Κάποιες μπερδεύονται και πιστεύουν στον ρόλο. Τον υιοθετούν, για κάποιο χρονικό διάστημα, και λένε "έτσι είμαι εγώ". Κάποιες ξεχνούν την πολύπλευρη όψη τους και χάνονται στο ψέμα. Κάποιες ξυπνούν και αναρωτιόνται πώς ξεχάστηκαν όλο αυτό το διάστημα.. Κάποιες ξυπνούν και δεν ξανακοιμούνται ποτέ. Κάποιες ονειροβατούν. Άλλες ακροβατούν.. Μια γυναίκα λοιπόν, ως ενέργεια, ως φύλο, ως ον, είναι απλά το θηλυκό. Όταν η θάλασσα περάσει από μέσα μας και μας ξεβράσει το κύμα, φεύγουν οι λέξεις και μένει η ουσία. Εκεί, όλες οι γυναίκες είναι ένα. Είναι απλά το θηλυκό. Είναι απλά ΜΙΑ πολλαπλή προσωπικότητα, αποτελούμενη απο πολλές υποδιαιρέσεις. Εκεί, είμαστε ίδιες. Έχουμε ανάγκες, έχουμε φωνή, έχουμε πόνο, έχουμε πυγμή. Είμαστε εδώ για να προστατέψουμε τη ζωή και σίγουρα για να γίνει αυτό, οφείλουμε να προστατέψουμε και τον εαυτό μας ως μέρος αυτού. Φύλακες παιδιών, ζώων, φυτών, ανδρών, μυστικών, ψυχών. Χωρίς απαραίτητα να ορίζουμε τι είναι αγάπη και τι όχι. Χωρίς ταμπέλες. Χωρίς λέξεις. Η ανθρωπιά εμπεριέχει σεβασμό, αγάπη, αλληλο-υποστήριξη. Η ανθρωπιά όλα τα σηκώνει κι ας μην τα συγχωρεί.
Μ2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου