Η δολοφονία του Λαμπράκη

Νύχτα

του τερατώδους γύπα

και του πανέμορφου λευκού περιστεριού

στη συμπρωτεύσουσα.

Ο εραστής της Νέμεσης

ο τρυφερότερος

και τροβαδούρος της Ειρήνης

ο γλυκύτερος,

κείτεται καταμεσής στην άσφαλτο,

με το μισό μυαλό

χυμένο καταγής,

τ'άλλο μισό

στο φονικό λοστό απάνω.

Από τη μια

του κορμιού που σπαρταρά,

ο βρωμερός του βόρβορου

των ασφαλιτών αφρός,

μαζί τους εσμός ψυχών αφρόντιστων,

όχλος κτηνών.

Από την άλλη,

μια χούφτα Άνοιξη Θυμωμένη

το νεκρό της διεκδικεί απ'τα νύχια των τεράτων.

Κάποιος ήρωας

αψηφώντας θάνατο

στο τρίκυκλο των φονιάδων

σαλτάρει.

Παίρνει να ξημερώνει

στην Ελλάδα.

Πατσιώτης Γεώργιος, από τη συλλογή Εφελκίδες ψυχής εφηβικές (2005)